Słowiński Park Narodowy utworzono w 1967 r., a rok później został uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery.
Szczegółowa inwentaryzacja przyrodnicza przeprowadzona przez naukowców udokumentowała bogactwo zróżnicowania elementów przyrody ożywionej i nieożywionej. Dzięki niej park znalazł stałe i niepodważalne miejsce w międzynarodowym spisie najcenniejszych pod względem przyrodniczym obszarów świata.
Słowiński Park Narodowy rozciąga się wzdłuż jeziora Łebsko, trzeciego co do wielkości w Polsce.
Na jego terenie znajdują się ruchome wydmy, przez wielu nazywane Polską Saharą, bowiem wędrują one na wschód w kierunku Łeby z szybkością 3-10 m rocznie. Najwyższym wzniesieniem jest Góra Łącka osiągająca wysokość nawet do 42 m n.p.m.
Przesuwające się wydmy zasypały stare miasto Łeba oraz okoliczne wsie Chusta i Łączki. Na terenie parku występuje ponad 200 gatunków ptaków, z czego ok. 140 to gatunki lęgowe.
Park obejmuje nie tylko wydmy, ale także lasy, łąki, jeziora, torfowiska.
Ciekawostką jest fakt, że przed wybuchem II wojny światowej odbywały się tutaj ćwiczenia słynnego Afrika Korps.
Główny wjazd na wydmy znajduje się w Łebie na ul. Do Rąbki.
